drug

drug
[drʌg] 1. сущ.
1) медикамент, лекарство; лекарственный препарат; снадобье

mild drug — мягкое лекарство

powerful / strong drug — сильное лекарство

toxic drug — токсичное лекарство

weak drug — слабое лекарство

habit-forming drug — лекарство, вызывающее зависимость

non-addictive drug — лекарство, не вызывающее привыкания

nonprescription / over-the-counter drug — лекарство, отпускаемое без рецепта

prescription drug — лекарство, отпускаемое по рецепту

proprietary drug — патентованное лекарство

sulpha drug брит. — лекарственный сульфамидный препарат

to administer / prescribe a drug — назначать лекарство

to take a drug — принимать лекарство

Syn:
2) наркотик; транквилизатор

drug dealer / pusher — наркодилер, торговец наркотиками

to take drugs — принимать наркотики

to peddle / push / sell drugs, to traffic in drug — торговать наркотиками

hard drug — сильный наркотик

soft drug — слабый наркотик

illegal / illicit drug — запрещённый наркотик

to be on drugs — регулярно принимать наркотики, быть наркоманом

Syn:
3) товар, не пользующийся спросом; ненужная вещь

Lace veils are a drug in the market. — Кружевные вуали сейчас не пользуются спросом.

2. гл.
1) оказывать воздействие, подобное наркотическому; притуплять (чувства, эмоции)
2) давать наркотики
3) употреблять наркотики

She has drugged all her life. — Все свою жизнь она употребляла наркотики.

4) подмешивать наркотики, яд (в пищу с целью отравления)

Англо-русский современный словарь. 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Полезное


Смотреть что такое "drug" в других словарях:

  • drug — [drʌg] noun [countable] 1. a medicine or substance for making medicines; = PHARMACEUTICAL: • a drug used in the treatment of cancer • a drugs company ˌover the ˈcounter ˌdrug abbreviation OTC drug …   Financial and business terms

  • drug — drug·gery; drug·get; drug·gist; drug·gist·er; drug; drug·less; an·ti·drug; drug·gie; drug·gy; drug·ola; mul·ti·drug; poly·drug; …   English syllables

  • drug — DRUG, (1, 2) drugi, s.m., (3) druguri, s.n. 1. s.m. Bară de fier sau de lemn având diverse întrebuinţări (în lucrări de construcţii). ♦ (înv.) Lingou. 2. s.m. Fiecare dintre cele două lemne groase, sprijinite pe câte două picioare, care… …   Dicționar Român

  • Drug — Drug, n. [F. drogue, prob. fr. D. droog; akin to E. dry; thus orig., dry substance, hers, plants, or wares. See {Dry}.] 1. Any animal, vegetable, or mineral substance used in the composition of medicines. [1913 Webster] Whence merchants bring… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • drug — drȗg m <V drȗže, N mn drȕgovi/drȗzi jez. knjiž.> DEFINICIJA 1. osoba vezana s kim prijateljstvom, solidarnošću i kolegijalnim odnosima [dobar drug]; drugar 2. onaj koji je ravan [školski drug]; drugar, parnjak 3. a. riječ za oslovljavanje u …   Hrvatski jezični portal

  • drug — n Drug, medicinal, pharmaceutical, biologic, simple are comparable when they denote a substance used by it self or in a mixture with other substances for the treatment of or in the diagnosis of disease. Drug is the ordinary comprehensive term in… …   New Dictionary of Synonyms

  • drug — [drug] n. [ME drogge < OFr drogue < ? LowG drooge (fat), dry (cask), the adj. mistaken as the name of the contents: see DRY] 1. any substance used as a medicine or as an ingredient in a medicine which kills or inactivates germs, or affects… …   English World dictionary

  • drug — I noun alterant, analgesic, anesthetic, anesthetic agent, anodyne, antibiotic, chemical substance, curative preparation, medical preparation, medicament, medicamentum, medication, medicinal component, medicinal ingredient, narcotic preparation,… …   Law dictionary

  • Drug — Drug, v. t. 1. To affect or season with drugs or ingredients; esp., to stupefy by a narcotic drug. Also Fig. [1913 Webster] The laboring masses . . . [were] drugged into brutish good humor by a vast system of public spectacles. C. Kingsley. [1913 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • drug up — ˌdrug ˈup [transitive] [present tense I/you/we/they drug up he/she/it drugs up present participle drugging up past tense …   Useful english dictionary

  • Drug — (dr[u^]g), v. i. [See 1st {Drudge}.] To drudge; to toil laboriously. [Obs.] To drugge and draw. Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»